Wiatry, wiatry, o śnieżne wiatry. Sergiusz Jesienin

tłumaczenie z rosyjskiego na polski,
link do strony rosyjskiego oryginału:
http://feb-web.ru/feb/esenin/texts/e74/e74-183-.htm

Sergiusz Jesienin (1895 — 1925)

                *       *       *

Wiatry, wiatry, o, śnieżne wiatry,
Przeszłe życie zawiejcież pod szreń.
Chce się znów pacholęciem być światłym
Albo kwiatkiem na łące co dzień.

Chce się znowu pod gwizdek pastuszy
Mrzeć dla siebie i wszystkich jak człek.
Już dzwoneczki gwiaździste mi w uszy
Nasypuje wieczorny śnieg.

Miła jest ich bezmglistość śpiewu,
Kiedy topią w śnieżycy ból.
Chciałbym stać przy drodze, jak drzewo,
Gdzieś na jednej nodze bez kul.

Chciałbym sercem pod końskie chrapy
Objąć mocno sąsiedni krzew.
Wznieścież wy, księżycowe łapy,
W niebo wiadrem mój smutek jak krew.

1919 r.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

© Copyright: Валентин Валевский, 2010, Стихи.ру
Свидетельство о публикации №110052800660